در خرابات فیزیک

توی خرابات فیزیک من
جای همه ی اونایییه که خراب فیزیکند یا فیزیک خرابشونه یا توی خراباتشون واسه فیزیکم جایی هست...
یه جایی ام واسه اونایی که نه خراب فیزیکند و نه فیزیک خرابشونه و نه اصلا خراباتی دارن که فیزیک بخواد توش جایی داشته باشه...

در خرابات فیزیک...

اینم اون شعری که تو جشن فارغ التحصیلی خوندم به در خواست دوستان ...اون جاهایی که توی آکولاده یعنی توی اینه [ ] ، که نمی دونم اسمش آکولاد بود یا چیز دیگه وقتی که خوندم سانسورشون کردم . حالا چرا نمی دونم؟!تقدیم به همه ی اونایی که جشن نبودن و جاشون خالی بود و نبود و تقدیم به اونایی که بودن و باز خاطرات براشون زنده میشه...  دو ماهی بود تو انتظار بوديمفکر و خیالمون شده بود: ((این سد کنکور که میگن،ما بالاخره شکوندیم؟))تو خواب و رویا می دیدیم توسایت سنجش ،زدند:(( قبول شدی)) ولی کجا خانوم؟(( اندیمشک)) یا  این که سنجشی ها دور هم نشستند٬ دارن به مکانیک شریف٬ که اولش زدم ، هر هر می خندن!  روزا گذشت و انتظار تموم شدخبر آوردند کلاغا ٬مسافری باید بری خوابگافیزیک آوردی یزد٬ گرایش هسته ای!چته بابا؟ ناراحتی٬ خسته ای؟کسی خبر نداشت آخه از رتبه ی خار مافکر می کردن کولاک کردیم٬ شکستیم  سد دانشگاما هم که حرفی نزدیم از رتبه و چه خبر؟همه می گفتند: میری استخدام نیروگاه ،ما رم ببر!حرفا تموم شد و ما كوله بارو بستيمباورمون شد ديگه ،دانشجو هستيمتو خوابگاه تابلو بود سال اولي هستيم آخه ملايم بوديمو درا رو آروم مي بستيماولين روزي كه رفتيم دانشگاه حدس مي زنين چي داشتيم ،آزمايشگاهخبري نبود، آزمايشگاه تق و لق بودزديم بيرون، ولي كي راه برگشتو بلد بوديه ماه اول ،حسابي شيرين زديم تابه همه ثابت كنيم، ما هم كلي راه بلديمروزا با خنده ها و گريه هاش مي رفت و ما ترم اولي بوديم، نه درسي بودنه كتابي، نه فيزيكي مي خونديمسر كلاس فيزيك هاليدي، بحث دورهام بود و اینکه اونجا چي ميگذره (every day)چي بگم از اين كلاسو از باحاليش؟!آخه يه انيشتين داشتيم از نوع اصفاه در خرابات فیزیک...ادامه مطلب

  ترم اول که بودیم انقدر سر کلاسا می خندیدیم و خوش می گذشت که انگار نه انگار که سر کلاسیم. البته نا گفته نمونه که استادام که انگار نه انگار که  ما سرکلاسیم .خلاصه که ترم اول از یاد رفتنی نیست... حتا توی خوابگاهم که می اومدیم چشممون به کتابا که می افتاد انگار نه انگار که درسی هست. کلا ترم اول انگار نه انگار که نه انگار... منم توی کتابا همیشه دنبال یه چیز با حال می گشتم.البته کتابا رو که شبای امتحان چشمم به جمالشون روشن می شد... توی هالیدیم صفحه ی (420 ) از یه ستاره ی با حال حرف زده که (این ستاره به دور یک جسم مرموز و نامرئی به نام ساجیتاریوس دوران می کند که در م در خرابات فیزیک...ادامه مطلب